Μέσα στης πόλης τα στενά
άγγελοι φτερουγίζουν
κάτω απ’ το φως των αστεριών
το δρόμο τους ορίζουν.

Μέσα στης πόλης τα στενά
οι αγάπες τριγυρνάνε
μια λάμψη είναι αρκετή
για της καρδιάς τη φυλακή.

Μα εμένα όμως η δική μου η καρδιά
το δρόμο της τον έχει πάρει,
κρατάει σφιχτά της ζωής μου το βιολί,
κρατάει και το δοξάρι.
Μα εμένα όμως η δική μου η καρδιά
στα μάτια σου φυλακισμένη,
κάθε της κύτταρο εσένα αναζητά,
εσένανε προσμένει.

Μέσα στης πόλης τα στενά
οι άνεμοι σκορπάνε
όλες εκείνες τις στιγμές
που το μυαλό μεθάνε.

Μα εμένα όμως η δική μου η καρδιά
το δρόμο της τον έχει πάρει,
κρατάει σφιχτά της ζωής μου το βιολί,
κρατάει και το δοξάρι.
Μα εμένα όμως η δική μου η καρδιά
στα μάτια σου φυλακισμένη,
κάθε της κύτταρο εσένα αναζητά,
εσένανε προσμένει.