Σβήνω τα φώτα, πιάσε μπουκάλι
πιάνω ποτήρια κι ένα φεγγάρι
σ’ ένα μπαλκόνι να πούμε ξανά
για τις ζωές μας και τα λοιπά
Το ραντεβού σου το χθεσινό
τροφή θα μας δώσει για το αποψινό
με λεπτομέρειες τρελές
αναβιώνουμε μεγάλες στιγμές

Μη μανουριάζεις και μη μου γκρινιάζεις
Σπρώξε τους στόχους σου να γίνουνε λέξεις
Κι άμα τις πεις και τις πιστέψεις
Θα δεις τη μαγεία της μεγαλόπνοης σκέψης

Ήρεμη νύχτα, κανείς δε κοιτάει
Μόνο το γέλιο τη ρουτίνα μεθάει
Σιωπή για λίγο και μετά ξεκινάμε
Για όλους κι όλα ώρες μιλάμε
Ζωές, αγάπες, αστεία και κράτος
Συντάξεις, εντάξεις, μιζέριες και πάθος
Το πόρισμα βραδιάς? δεν αλλάζουν αυτά…
Το πώς θα τα δεις μετράει τελικά