Όλοι μας έχουμε στιγμές, άλλοι μικρές, άλλοι μεγάλες
Κρύβουνε μέσα τους το χθες, μικρές χαρές, ή δάκρυα άλλες
Έχουνε εικόνες όμορφες, δεν έχουν όμως ήχο
Γι αυτό κι εγώ τις γράφω, σαν στίχο σε έναν τοίχο

Μέσα τους ζούνε όνειρα, αγάπες, επιθυμίες
Άλλες κρύβουν μέσα τους, μεγάλες ιστορίες
Κάποιες σου αλλάζουν την ζωή, χαράζουνε πορεία
Ορίζουν το ταξίδι σου, σε σπρώχνουν με μανία

Οι αναμνήσεις πάντα καίνε, ουρλιάζουνε τις νύχτες
Τι θέλουν δε μου λένε, μου δείχνουνε το χθες
Οι αναμνήσεις πάντα καίνε, τρυπώνουν στο μυαλό
Με σκορπάνε στον αέρα, με βουτάνε στον βυθό

Κάποιες μεταμορφώνονται, φοράνε τα καλά τους
Στο όνειρο περνάνε, εισπνέεις το άρωμά τους
Την σκέψη σου φλερτάρουν, δυναμώνουν τον παλμό
Μα το πρωί σε αφήνουνε μονάχο και τρωτό.