Στον δρόμο απόψε, στον δρόμο για να σε βρω
Φεγγάρι βαμμένο με αίμα καυτό
Χιλιάδες οι λέξεις, φωνές, ουρλιαχτά
Σε κάθε σου σκέψη, παγώνω ξανά

Υπάρχεις ακόμα, στην σκέψη βαθιά
Δεν είσαι στο χώμα, πετάς στη ψηλά
Ακόμα σε νιώθω… σώμα και ψυχή
Θυμάμαι εικόνες… μου δίνεις ζωή

Στο άσπρο κουτάκι, σε κρατάω σφιχτά
Σε σένα μιλάω, μου κρατάς συντροφιά
Μια μέρα θα έρθει, λευκή, φωτεινή
Το κουτάκι θα ανοίξει και θα’ ρθεις στην ζωή

Υπάρχεις ακόμα στην σκέψη βαθιά
Φιλιά κι αναμνήσεις, βουτιά στα παλιά
Ακόμα σε νιώθω, μου δίνεις ζωή
Θυμάμαι εικόνες… εσένα ψυχή!