Μαλλιά σαν στάχυα χρυσαφιά,
χέρια κισσοί, φιτίλια,
στη μια παλάμη τα καρφιά,
η άλλη χάδια χίλια.

Τα χείλη τα μελένια του
της δίψας το ποτήρι,
οι λέξεις σου, στην έννοια του,
ρακόμελο και γύρη.

Σε κύκλωνε μια πυρκαγιά
με τον αλάπατό του,
στην καλημέρα, μ’ ένα γεια,
στο φύσημα του χνώτου.
---
Μάτια σμαράγδια, ένοχα,
χείλια από βελούδα,
φιλούσανε υπέροχα
μα ήταν του Ιούδα.