Της αλήθειας τους τις ψευτιές
έμμισθες κράζουνε στρατιές.
Στο λαβύρινθο ξένων νόμων
ο Μινώταυρος ευγνώμων
ζει - με το Θησέα τα `χει βρει.

Νόμοι άνομοι δυνατών
πλάστες καιρών ταπεινών
ευλύγιστο κάνουνε το ήθος
αυτόματα φέρεται το πλήθος
φως - ψάχνω να `βρω ο κουτός.

Μα κόντρα στο δόγμα «μη λες ποτέ "για πάντα"»
εγώ πάω, δεν ξεπουλάω για αργύρια τριάντα
ό,τι είμαι - κι ας είμαι δεμένος στον ιμάντα -
θα ζήσω όπως ζήσω μα θα `μαι ο ίδιος πάντα.

Αντουανέτες που οικτίρουν τη "μάζα"
και φιλόσοφοι για μπάζα
τη χώρα να σώσουνε γυρεύουν
κι ως νταβάδες την εκπορνεύουν
πλους - εκ του ασφαλούς.

Η Εδέμ των ονείρων μας
κι ο καρπός του οργασμού μας
μας κρατάνε ορθούς και δε σπάμε
μέσα στη Βαβέλ που ξυπνάμε
λες - φως μου και καις.

Και κόντρα στο δόγμα «μη λες ποτέ "για πάντα"»
εγώ πάω, δεν ξεπουλάω για αργύρια τριάντα
ό,τι είμαι - κι ας είμαι δεμένος στον ιμάντα -
θα ζήσω όπως ζήσω μα θα `μαι ο ίδιος πάντα.