Όταν σφίγγει ο κλοιός
οι λέξεις σκορπίζουν τη
σκόνη τους στα φριχτά
γεγονότα, γδύνουν το
κρεμμυδάκι νοικοκυρές
καμωμένες από χώμα
που δε βλάστησε και
χείλη που δε βλαστημήσανε
το βλοσυρό θεό. Όταν
σφίγγει ο κλοιός και
χτυπάν οι καμπάνες
σημαίες σκεπάζουν
τα τραγικά συμβάντα κι
ολόγυμνες υπάρξεις ορμάνε
καταπάνω στον όλεθρο
ολοένα και πιο αφιονισμένες
να συναντήσουν τον άγνωστο
εραστή απ’ τα βίπερ της εφηβείας,
να συναντήσουν τη μπάντα
του έρωτα να τους παίξει εμβατήρια
του Κάτω κόσμου κι αναμνήσεις
απ’ τα πεδία των μαχών.