Νευρώσεις

δάκρυα

δεινόσαυροι με ημίψηλα

ατομική ιδιοχτησία -

ψάχνοντας απεγνωσμένα γιά ένα δρόμο

μέσα σ’ αυτήν τη χιονοθύελλα από χαρτονομίσματα

οικοδομές

και χαμένα χρόνια

παρθένες συνουσιάζονται με τις ομπρέλλες τους

άνθρωποι κομένοι κατακόρυφα στη μέση παρακολουθούν τη

λειτουργία της Κυριακής

τ’ άλλο μισό τους παζαρεύει στα μπακάλικα και τα μπορντέλα,

τα ματωμένα εντόσθιά τους μπερδεύονται

με τα μαλλιά των γυναικών, τις κονσέρβες, τα εικονίσματα,

καθρέφτες κλέφτες κάθε πρωί σου αρπάζουνε

έν’ ανεπίστρεπτο κομάτι από τη νειότη σου - βελάζουνε,

βελάζουνε τα δευτερόλεπτα

μες στα σφαγεία των ρολογιών, η συνήθεια κ’ η εκβιασμένη

ηδονή

αποπατούν στα συζυγικά κρεβάτια - θηρία που κάθε νύχι

τους ήταν και μια γυναίκα

και μεγάλα σαρκοφάγα αισθήματα

που μου μασήσαν τα πλεμόνια, το σηκότι,

την καρδιά,

κι ύστερα φτύσαν πάνω στο χαρτί

μερικά απομεινάρια λέξεων.