Και νάμαι τώρα

διασχίζοντας το Άπειρο

πιό ανάλαφρος απ’ τους τρελλούς και τα παιδιά,

η έλξη της γης δεν είναι παρά τα χέρια αυτού του τέρατος

που λέγεται:χώμα

μα, να,

η ταχύτητα ξυστρίζει το πετσί μου απ’ την κόπρο της βαρύτητας,

ενώ σκυμμένα πάνω μου τα ουράνια σώματα

σα νυστέρια

χειρουργούν το απόστημα

της προϊστορίας μου.