Ένας λυγμός σ’ ακολουθεί στην ξενιτιά
κάθε σου γυρισμό που αναπληρώνει
και κάποιο βλέμμα πίσω
να γλείφει τη φωτογραφία σου
όπως τους τοίχους του σπιτιού η βροχή

μόνο που, σε κάθε γυρισμό σου
σαν ξέφτια της φωνής ηχούνε
καθώς τσακάνε, τα φωνήεντα
ενώ τα σύμφωνα παραπατούν
στης απουσίας τους κάμπους.