Μ' άφησες μόνη μια βραδιά
μ' ένα παιδί στην αγκαλιά.
Φτωχή και έρημη
χωρίς καμιά συμπόνια
μέρα και νύχτα
να με δέρνει η καταφρόνια.

Μ' εγκατέλειψες
χωρίς καμιά αιτία
απροστάτευτη
στου κόσμου την κακία.

Πόσες φορές δεν έχω πει
να βάλω τέλος στη ζωή.
Μα συλλογιέμαι
το παιδί μας τι θα γίνει
από μητέρα ορφανό
σαν απομείνει.

Μ' εγκατέλειψες
χωρίς καμιά αιτία
απροστάτευτη
στου κόσμου την κακία.

Γύρνα στο σπίτι μας ξανά
να ξαναφέρεις τη χαρά.
Προτού με φάνε
τα δικά σου τα φαρμάκια
και το παιδί μας
θ' απομείνει στα σοκάκια

Μ' εγκατέλειψες
χωρίς καμιά αιτία
απροστάτευτη
στου κόσμου την κακία.