Μια νύχτα που ‘πεφτε χιόνι κι ήταν ο κόσμος κρυφός
μείναμε μόνοι μες στ’ άσπρο του φως.
Πόση αγάπη καρδιά μου χωράς
νύχτα φευγάτη και παντού, ναι παντού, ναι παντού
πας μ’ αυτό που αγαπάς.

Δεν πιάνει τ’ όνειρο σκόνη γι αυτό έλα κοντά
μέσα μου λιώνει το πριν, το μετά.
Πόση αγάπη καρδιά μου ακόμα χωράς
μόνο αυτή μας γλυτώνει και παντού, ναι παντού, ναι παντού
σε πάει ότι αγαπάς.

Μέσα μου είναι όλα ανοιχτά κι ένα σινιάλο γυρεύουν κι αυτά
ξέρω μια χώρα, μια γη της φωτιάς.
Ζήτα μου τώρα και παντού, ναι παντού, ναι παντού
πας μ’ αυτό που αγαπάς.

Δεν πιάνει τ’ όνειρο σκόνη γι αυτό έλα κοντά
μέσα μου λιώνει το πριν, το μετά.
Πόση αγάπη καρδιά μου ακόμα χωράς
μόνο αυτή μας γλυτώνει και παντού, ναι παντού, ναι παντού
σε πάει ότι αγαπάς.

Γι αυτό σου λέω είν’ απόψε η γη λευκό χαρτί κι ο κόσμος μαγικός
σαν όνειρο πετάει η ψυχή, σαν φτερωτός θεός.
Εκεί λοιπόν, καρδιά μου, εκεί στη χώρα της φωτιάς
χωρίς τιμόνι θα σε πάει ότι αγαπάς.
Εκεί λοιπόν, καρδιά μου, εκεί στη χώρα της φωτιάς
εκεί λοιπόν, καρδιά μου, εκεί σαν άστρο να σκορπάς.

Σαν όνειρο πετάει η ψυχή καρδιά μου εκεί να πας
χωρίς τιμόνι θα σε πάει ότι αγαπάς.

Μια νύχτα που ‘πεφτε χιόνι κι ήταν ο κόσμος κρυφός
μείναμε μόνοι μες στ’ άσπρο του φως.
Πόση αγάπη καρδιά μου ακόμα χωράς
ζήτα μου τώρα και παντού, ναι παντού, ναι παντού
σε πάει ότι αγαπάς.