Ναυαγός μες στη ζωή μου
πως να κάνω πια καρδιά
που ‘ναι η βάρκα μου σπασμένη
και χαμένα τα κουπιά.

Για μένα τα ‘χει η μοίρα
όλα τα βάσανα,
μια μέρα στη ζωή μου
αχ, δεν ανάσανα.

Σαν δυο φάροι κάποια μάτια
μου φωτίζαν στις νυχτιές,
μου τα σβήσαν οι βοριάδες
τα σκεπάσαν συννεφιές.

Για μένα τα ‘χει η μοίρα
όλα τα βάσανα,
μια μέρα στη ζωή μου
αχ, δεν ανάσανα.

Μου τα πήρε όλα η μοίρα,
μου τα πήρε η σκληρή,
ναυαγός και στην αγάπη
ναυαγός και στη ζωή.

Για μένα τα ‘χει η μοίρα
όλα τα βάσανα,
μια μέρα στη ζωή μου
αχ, δεν ανάσανα.