Τίποτα δεν άλλαξε
από τότε που ‘φυγες, τίποτα χαρά μου.
Μόνο που ερημώθηκε
και σκοτάδι απλώθηκε μες στην κάμαρα μου.

Τίποτα δεν άλλαξε
μέσα στη φωλίτσα μας, ότι αγαπούσες.
Είναι όπως τα’ άφησες,
όπως όταν γέλαγες κι όταν τραγουδούσες.

Τίποτα δεν άλλαξε
ζωντανή μου θύμηση κι όνειρο χαμένο.
Θλίψη μου κι ελπίδα μου
μες στην καταιγίδα μου θα σε περιμένω.

Τίποτα δεν άλλαξε
μέσα στη φωλίτσα μας, ότι αγαπούσες.
Είναι όπως τα’ άφησες,
όπως όταν γέλαγες κι όταν τραγουδούσες.