Ἀθανάτου θεᾶς ἔχεις καὶ ἀνάστημα καὶ εἶδος.
Τὸ ἀῤῥενωπόν σου κάλλος πόῤῥω κεῖται τῆς τρυφῆς.
Τὸ μεσόφρυόν σου εἶναι θρόνος φόβου καὶ ἐλπίδος,
Οὐρανὸς γαληνιαῖος ἐναλλὰξ καὶ συννεφής.
Κτείνεις ἐνταυτῷ καὶ σώζεις, ἐπειδὴ ὑπάρχεις μία
Κ’ ἡ αὐτὴ τυράννων μάστιξ καὶ λαῶν παραμυθία.