Καὶ εἰς σὲ, Εὐρώπη, ἄστρον τῶν ἐθνῶν, κ’ εἰς σὲ ἀκόμα
Τὴν λαμπρὰν, τὴν ἐλευθέραν, τὴν λογίαν, τὴν σοφὴν,
Διακρίνει τοῦ ἐμπείρου λάμψιν κίβδηλον τὸ ὄμμα.
Ὄχι! εἰς τῆς Τυραννίας τὴν Γοργόνειον μορφὴν
Πώποτε δὲν προσηρμόσθη πρὸς ἀπάτην τῶν νηπίων
Τῆς ἐλευθερίας τόσον προσφυῶς τὸ προσωπεῖον!