Ἀλλὰ τίς ἐν μέσῳ τούτων τῶν οὐτιδανῶν γυναίων
Τίς προβαίνει μὲ τὸ βῆμα καὶ σεμνὸν καὶ θαῤῥαλέον;
Εἰς τὸ μέτωπόν της λάμπει ἡ αἰδὼς, ὴ κοσμιότης.
Εἶναι ἡ θρησκεία· χαῖρε, χαῖρε, ὦ σεμνὴ θεότης!
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ ταύτην τὴν γλυκεῖαν καλλονήν σου,
Κ’ ἀπὸ τὴν γαλήνη ἥτις βασιλεύ’ εἰς τὴν μορφήν σου.