Ξεριζώνω τις λέξεις μία – μία
απ’ το λαρύγγι μου.
Αν στάζουν αίμα
τυλιξ’ τες στο μαντίλι σου
τυλιξ’ τες με μπαμπάκι
η πάλι πιάσε τις με τη λαβίδα
και πες:
“Έτσι τα λέει,
για εντύπωση”.
Κάνε επιτέλους ό,τι θες.
Όμως δε φτάνει πια η σιωπή
δε φτάνουν πια τα λόγια.
Ξεριζώνω μια – μια σκέτες λέξεις
και σου τις στέλνω.