Ο Γιώργος ο Μυλωνογιάννης
με σφίξιμο χεριού γερό
θα λέει, αράδα, σ’ όσους βρίσκει:
- Τι φοβερό! Τι φοβερό!...

Και παρατώντας και Σκαρίμπαν,
και στίχους και πολιτική,
και το παιδί του, και το σύμπαν,
θα μου σκαρώσει κριτική!

Κι ο Τασο-Δρίβας, αφού, πρώτα,
σμίξει τα φρύδια σοβαρά
θα τρέξει γρήγορα στη «Γρέτα»
για δισχιλιοστή φορά…

Μα κι ο Βαγιάνος θ’ αρχινίσει
σ’ όλη, γραμμή, την Αττική,
μ’ αστούς, μ’ εργάτες, με χωριάτες,
καμπάνια λαπαθιωτική,

– και κυνηγώντας άρον-άρον
θα γράφει μέσα σε καρνέ,
ως και τις γνώμες των γαϊδάρων
της πολιτείας Αχαρναί!!!