Ἄχ, ὅ, τι σοὔδωσ’ ὁ Θεὸς μέσα σ’ αὐτὴ τὰ χάνεις·
σοὔδωσε χέρια ἐλεύθερα, καὶ ἁλυσίδες πιάνεις·
σοὔδωσε πόδια ἐλαφιοῦ, καὶ σίδερα στὰ δένουν·
τ’ ἀητοῦ τὰ μάτια, καὶ κλειστὰ ὀρθάνοικτ’ ἀπομένουν·
δὲν βλέπεις καὶ δὲν περπατᾷς, οὔτε μιλεῖς ἀκόμα,
σοῦ πιάνετ’ ἡ ἀναπνοή, βουβαίνεται ο στόμα!