Νὰ σὲ ἰδῶ· τι τρομερὴ ἀβύσσου ἐπιθυμία·
νὰ ἰδῶ μέσα στὰ μάτια Σου τὸν ἥλιο καὶ τ’ ἀστέρια·
ἀπὸ τὴ λάμψι τους νὰ πιῶ χαρὰ κι’ ἀθανασία,
καὶ ν’ ἀγκαλιάσω τὸ Θεὸ μὲ τὰ θνητά μου χέρια...
Νὰ ἰδῶ σὲ σκότη κι’ ἀστραπαίς, τὸ χαμογέλιο ἐκεῖνο
ὅπου τὸ πρῶτο γέννησες τριαντάφυλλο καὶ κρίνο!