Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Ο πρώτος ύπνος 6
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269376 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Ο πρώτος ύπνος 6      
 
Στίχοι:  
Αχιλλέας Παράσχος
Μουσική:  
Αμελοποίητα


Τὰ θεῖα στήθη στεναγμὸν ἀφῆκαν· φεῦ, κ’ ἐκεῖνοι,
καὶ οἱ θεοὶ δὲν δύνανται θανόντας νὰ ἐγείρουν!
Ἀπηλπισμένος ὁ μικρὸς κατέπεσε κ’ ἐθρήνει,
καὶ τὸν ἀέρα οι κλαυθμοὶ κ’ οἱ στόνοι του ἐπλήρουν.
«Πάντοτε, πάντοτ', ἔκραζε, ὡς ὅτου ἀποθάνω,
θὰ ζήσω μὲ τὴν μνήμην σας καὶ δὲν θὰ παύσω κλαίων!»
Εἰς τῆς μητρὸς κατέπεσε τὸ λείψανον ἐπάνω
κ’ ἐφίλει τῆς Νικαίας του τὸ μέτωπον τὸ νέον...
Ὑγράνθη τὸ ἀθάνατον τοῦ χρυσοχαίτου ὄμμα·
- θρηνεῖ ὁ ψάλτης καὶ θεὸς ἂν κράζεται ἀκόμα! -
καὶ εἶπε σὐννους· «Ἀσθενῶ νεκρὸν νὰ ἐμψυχώσω,
ἀλλ’ ὅμως λήθην δύναμαι εἰς τ’ ἄλγος σου νὰ δώσω.»
Εἶπε, καὶ τὴν ἀθάνατον ἔκρουσε λύραν· θεία
ἐχύθ’ εἰς τὰς χρυσᾶς χορδὰς ἐξαίφνης μελῳδία,
θωπευτική, παρήγορος· ἄγνωστον μέλος· δρόσον
ἐλπίδος ἐνσταλάζουσα εἰς τῆς ψυχῆς τὰ βάθη,
καὶ τόσον θεία, τόσον,
ὥστε τὸ κῦμα ἐσίγησεν, ὁ ἄνεμος ἐστάθη·
δὲν ἐκελάδουν τὰ πτηνά, ὡς ὠχριάσαν κρίνος,
σιγά, σιγὰ κατέκλινεν εἰς τῆς μητρὸς τὰ στήθη·
οἱ ὀφθαλμοί του ἔκλεισαν ἠρέμα· ἐκοιμήθη...
Ὁ Φοῖβος τότ’ ηὐλόγησε τὸν κοιμηθέντα πρῶτον!...
ὑπεμειδία κ’ ἔχαιρε τὸ ὀρφανόν ὑπνῶττον,
διότι εἰς ὄναρ έβλεπον κλεισμέν’ οἱ ὀφθαλμοί του,
πὼς ἔζη ἔτ’ ἡ μήτηρ του, πὼς ἔζ’ ἡ ἀδελφή του...
Κ’ ἔπαιζεν εἰς τὸν ὕπνον του ὡς ἄλλοτε μ’ ἐκείνην·
ὀλιγωτέραν ἐγερθεὶς ᾐσθάνθη τὴν ὀδύνην...
Τὴν λύραν ὁ καλὸς θεὸς τοῦ ἔδωκε· συγχρόνως
πῶς νὰ ἑλκύῃ τὸν μικρὸν ἐδίδαξε ἀπόνως,
τὸν ὕπνον καὶ τὰ ὄνειρα καὶ πόθους ἄλλων χρόνων,
καὶ ἦτο πάλιν εὐτυχής· σχεδὸν δὲν εἶχε πόνον.
Τὸ θεῖον εἰς τὴν σκέπην του τὸν εἶχε τὴν εὐρεῖαν·
μὲ δένδρου κοῦφον ἔπλευσε κορμὸν μίαν πρωΐαν
κ’ εἰς τὴν ἀπέναντι ξηρὰν ἐξῆλθεν ἀκινδύνως·
καὶ ὅπου ἂν μετέβαινεν, εἰς πᾶσαν γῆν ἐκεῖνος,
τὴν λύραν του ἐτόνιζε· κ’ οἱ ἄνθρωποι ταχέως,
τὸ δῶρον ἀπελάμβανον ἠρέμα τοῦ Μορφέως.

Καὶ πλέον ἐκ τῆς ἐποχῆς ὁ ἥλιος ἐκείνης,
εἰς τὸν βαθὺν ὠκεανὸν ἐφάνη καταδύων,
κ’ ἦλθεν ἡ νὺξ μὲ τ’ ἄστρα της κ’ ἡ λάμψις τῆς σελήνης·
τὴν εὐτυχῆ ζωὴν αὐτὴν ἐφθόνησε τὸ θεῖον!
Ἐκεῖνον μόνον ὁ Μορφεὺς ἀρνεῖται καὶ δὲν θέλει,
ὅστις κακόν τι ἔπραξεν ἢ καὶ νὰ πράξῃ μέλλει...
Καὶ ἂν σφαλήσῃ τ’ ὄμμα του καὶ κλίν’ ἡ κεφαλή του,
μὲ ὄνειρον ταράσσεται φρικῶδες ἡ ψυχή του!
Κατηγορία:




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 259
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 26-12-2017


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο