Κάθε βήμα μια παγίδα κι ένα δάκρυ,
να με θέλουν ξεχασμένο σε μιαν άκρη,
κάθε μέρα την καρδιά μου να πληγώνουν
και τα λάθη τους σε μένα να φορτώνουν.

Ζηλεύω τα πουλιά γιατί έχουνε φτερά
κι αλλάζουνε πατρίδες κάθε τόσο.
Ζηλεύω τα πουλιά, αχ να `μουν σαν κι αυτά,
να φύγω και ελεύθερος να νιώσω.

Κάθε βήμα περιμένω κι ένα πόνο
κι αμαρτίες αλλονών εγώ πληρώνω,
κάθε μέρα ξεπουλάνε τη ζωή μου
κι όλο σφίγγουν τη θηλιά μες στην ψυχή μου.