Κ’ έγιν’ η λάσπ’ ηγεμονία,
κ’ έθνος των χοίρων η φυλή,
κ’ η Φράγκικη διπλωματία
χαράς αντήλλαξε φιλί...
Και το αητόπουλο; - Η ματιά του
έχυσε ακτίνα φλογερά,
κ’ είπε στη Φράγκισσα Νοννά του:
«Είναι Θεός κ’ έχω φτερά!»