Έτσι όπως ξετυλίγω το όνομά σου

ανοίγοντας τα γράμματα ένα – ένα

μοιάζει να περπατώ ανάμεσα στους ήχους



ΕΕΕλΕΕΕννΙΑ



Ο Πάρις δίδαξε την πόρτα του φωνήεντος

Μ’ επιμονή σοφού στο συμπαγές της άγνοιας



Κι αν δεν της έδειχνε τον τόνο, τον ρυθμό

εκείνη θα `μενε στη Σπάρτη μια ελένη

ταμπέλα σε φαστφούντ, μπουτίκ ή φουσκωτό

και οι Αχαιοί ακόμα σπίτια τους χαμένοι



σε δάση από άβουλες γυναίκες – σύμφωνα



Ήθελε Γνώση να εκφωνείς στην Τροία

Να φτάνει την Αρχή την πριν το Σώμα



Γι’ αυτό δεν έκλεψαν την Κλυταιμνήστρα