Μια ολόκληρη ζωή, ούτε μια μέρα δίχως ένα στίχο, ή, τουλάχιστον
κάποια διάθεση ποιητική.Σαν τους ετοιμοθάνατους
που μιλάνε αδιάκοπα και δίνουν ευχές και παραγγελίες,
που κάνουν προφορικές διαθήκες και μοιράζουν ακόμα κι ανύπαρχτες
κληρονομιές-ξέροντας πως μόλις σωπάσουν
θάχουν πεθάνει.
Μελοντικά Αριστουργήματα
Έτσι, για να μην αθετήσω την υπόσχεση μου, έπρεπε κάθε
νύχτα τώρα να ξεχνάω, σαν τους φτωχούς που είναι έτοιμοι να
δεχτούν μ’ ένα οποιοδήποτε αντάλλαγμα - φτάνει να τους αφήσουν.
Και για τους οποίους θα γράψω κάποτε μια ιστορία τόσο τρυφερή
που δε θα βρίσκω το δρόμο