Ψηλαφητά με κοιτάς
και τις ορμές μου ορίζεις.
Ρομφαία πόθου κρατάς
αναστολές πριονίζεις.

Νεύματα στέλνεις χλωμά
νάματα ρέεις του πόνου.
Θριαμβευτής που ορμά
στο σκοτάδι, φρικτά μόνου.

Κρίματα βλέπεις παντού
και αφορίζεις αγγέλους
χωρίς να δείξεις στοργή
στο κρύο χάδι του τέλους.

Noir ταινία γυρνάς.
Άγκυρες παίρνεις με βίρα.
Μια προσευχή μουρμουράς
να τρομάξεις, οίστρο, μοίρα.

Σε μία νύχτα ξοδεύεις
υπολείμματα του οίκτου
και στο κορμί μου επάνω
σημάδια αφήνεις ενστίκτου.

Σε μία νύκτα αλλοιώνεις
προσμονές καταδίκου
και στην ψυχή μου που χάνω
ρίχνεις κατάρες εκδίκου.

Σε μία νύχτα γυρεύεις
καθαρτήρι δικό μου
και στης ψυχής τις δεήσεις
σημάδια ψάχνεις αμώμου.

Σε μία νύκτα ορίζεις
μηδενισμό του εγώ μου
και επινίκια αγγέλλεις
στο θάνατο, τον στερνό μου.