Είμαι παιδί παρατημένο, είμαι τραγούδι ξεχασμένο
είμ’ άλλος ένας ονειροπόλος ατυχής.
Είμαι στρατιώτης πληγωμένος
απ’ την αγάπη προδομένος
κι έχω λυγίσει απ’ τα βάρη της ζωής.

Γι αυτό γιατρέ μου έλα λίγο να με δεις.
Πες μου γιατρέ, πες μου γιατρέ
θα γιατρευτώ ποτέ, πες μου γιατρέ.
Πες μου γιατρέ, πες μου γιατρέ
θα σηκωθώ ποτέ, πες μου γιατρέ.

Είμαι αντάρτης θυμωμένος, είμαι για αίμα διψασμένος
είμαι η λάβα απ’ τα έγκατα της γης.
Εγώ ποτέ δε λέω ίσως θέλει σιγουριά το μίσος
το ίδιο μίσος που μου δείχνετε κι εσείς.

Γι’ αυτό γιατρέ μου έλα λίγο να με δεις.
Πες μου γιατρέ, πες μου γιατρέ
θα γιατρευτώ ποτέ, πες μου γιατρέ.
Πες μου γιατρέ, πες μου γιατρέ
θα σηκωθώ ποτέ, πες μου γιατρέ.

Είμαι μια πόλη ρημαγμένη, μια χώρα λεηλατημένη
από τα χέρια της πιο ένδοξης φυλής.
Μα οι εχθροί παραμονεύουν
γιατί φοβούνται και ζηλεύουν
αυτή τη φλόγα που φωτίζει όλη τη γης.

Γι’ αυτό γιατρέ μου έλα λίγο να με δεις.
Πες μου γιατρέ, πες μου γιατρέ
θα γιατρευτώ ποτέ, πες μου γιατρέ.
Πες μου γιατρέ, πες μου γιατρέ
θα σηκωθώ ποτέ, πες μου γιατρέ.