Μόνος σπίτι όταν γυρνάω
πάλι ξημερώματα
δε θυμάμαι τι ζητάω,
δε θυμάμαι ονόματα.

Κάτι θέλω, κάτι ψάχνω,
κάτι μ’ ενοχλεί
τι γυρεύω εδώ μονάχος
και γιατί δεν είμαστε μαζί.

Τίποτα δεν έχει μείνει
κι έχω όλη την ευθύνη
μια ταινία η μοναξιά μου
που τη βλέπω απ’ την αρχή.

Τίποτα δεν έχει μείνει
τώρα ότι και να γίνει
δε γυρίζει πίσω,
δε γυρίζει πίσω η ζωή.

Κάπου κάπου τ’ όνομα σου
σα λαθρεπιβάτης θα `ρθει
στο μυαλό μου και δικά σου
όλα θα τα κάνεις πάλι.

Τις εικόνες του μυαλού μου
κάνε να σβηστούν
δεν αντέχω να θυμάμαι
τις στιγμές που δε θα ξαναρθούν.

Τίποτα δεν έχει μείνει
κι έχω όλη την ευθύνη
μια ταινία η μοναξιά μου
που τη βλέπω απ’ την αρχή.

Τίποτα δεν έχει μείνει
τώρα ότι και να γίνει
δε γυρίζει πίσω,
δε γυρίζει πίσω η ζωή.