Μες τις νύχτες σου δε θέλω να `μαι πια μια ζαβολιά
και να σε φιλάω στα σκοτάδια.
Να μου πει ο ήλιος θέλω ποιος είσαι τελικά
και που τα `χεις μάθει αυτά τα χάδια.

Βγάλε με μια βόλτα, μέρα μεσημέρι
κέντρο στην πολύβουη πλατεία
κι έλα να χαρούμε, όσα ο ήλιος φέρει
δίχως όρους και δοσολογία.

Να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι
να ρωτούν οι διπλανοί με μας τι παίζει,
να μου πάρεις παγωτό καϊμάκι
και να τρώμε απ’ το ίδιο κουταλάκι.

Μες στα βράδια σου δε θα `μαι τα μικρό σου μυστικό
που το φως το έχει αγνοήσει.
Να μου πει ο ήλιος πάμε, πως σου πάει το πρωινό
και ποιον έχω αλήθεια αγαπήσει.

Βγάλε με μια βόλτα κάπου έξω στο φως
κέντρο στην πολύβουη πλατεία,
θέλω ο έρωτάς μας να `ναι φανερός
σ’ ασταμάτητη πολυλογία.

Να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι
να ρωτούν οι διπλανοί με μας τι παίζει,
να μου πάρεις παγωτό καϊμάκι
και να τρώμε απ’ το ίδιο κουταλάκι.