Μες στου χειμώνα τη νύχτα τρέχει ένας ψηλός κατάλευκος άνθρωπος
Είναι ένας χιονάνθρωπος που μια ξύλινη πίπα κρατά
Ένας μεγάλος χιονάνθρωπος κυνηγημένος από το κρύο και την παγωνιά

Φτάνει επιτέλους στο χωριουδάκι
Και βλέποντας φώτα αναθαρρεί

Μπαίνει τυχαία στο πρώτο σπιτάκι, δίχως καν να χτυπήσει την πόρτα,
Και για να ζεσταθεί
Κάθεται πάνω στην κόκκινη σόμπα
Και χάνεται στη στιγμή,
Αφήνοντας μόνο την πίπα του μέσα σε μια λιμνούλα με νερό
Αφήνοντας μόνο την πίπα του και το καπέλο του το παλιό…