Μπρος στην πηγή
τη φίλησε στο στόμα
Κάτω απ’ τον άδειον ουρανό τής έδωσε
τα δέκα δάχτυλά του και τα μάτια του
Στο κύλισμα του χρόνου τής έδωσε
την ίδια τη ζωή του και τα παιδιά του
Πιστή η ηχώ
ατέλειωτα ξανάλεε το τραγούδι
Του ανθρώπινου κορμιού καθάριος
ο καθρέφτης μιαν ανθοδέσμη έφτιασε
Τρόπος ζωής, ύπαρξης τρόπος
κι ο λόγος ο μοναδικός
ν’ αμύνεται κανείς
χωρίς να αμφιβάλλει για την αιωνιότητά του.