Κι ὅμως τα δεσμά τοῦ παρελθόντος καί τοῦ μέλλοντος

ὑφασμένα μες στήν ἀδυναμία τοῦ σώματος πού ἀλλάζει,

προστατεύουν τήν ἀνθρωπότητα ἀπό τα οὐράνια καί τήν καταδίκη

πού ἡ σάρκα δέν μπορεῖ ν’ ἀντέξει.

Ὁ παρελθών χρόνος καί ὁ μέλλων χρόνος

ἐπιτρέπουν λίγη ἐπίγνωση.

Τό νά ἔχεις ἐπίγνωση σημαίνει νά μή βρίσκεσαι μέσα στόν χρόνο

ἀλλά μόνο μέσα στόν χρόνο μπορεῖ κανείς νά θυμηθεῖ

τή στιγμή στόν κῆπο μέ τα τριαντάφυλλα,

τή στιγμή στήν κληματαριά πού τη χτυπᾶ ἡ βροχή,

τή στιγμή στήν ἀνεμοδαρμένη ἐκκλησία ὅταν ὁ καπνός καταλαγιάζει.

Δεμένος μέ το παρελθόν καί το μέλλον

μόνο μέ τόν χρόνο ὁ χρόνος κατακτᾶται.