Καμιά φορά
Νομίζω πως θα χτυπήσει το κουδούνι
Και θα βγούμε όλοι έξω για διάλειμμα
Με τις ξύλινες χωρίστρες στο πλάι
Τα λούτρινα άλογα
Και τα ζιγκ ζαγκ μπλουζάκια μας
Φορεμένα ανάποδα
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Η πόλη θα χει κρυφτεί φοβισμένη
Κάτω από τρεις δεκαετίες.

Μόνο τα φώτα των μπαρ
Θα έχουν απομείνει
Για να κάνουν τσουλήθρα
Στους έρημους δρόμους
Τα όνειρά μας
Και να εμφανίζεται εκεί
Κάθε βράδυ
Live in concert
Η απελπισία .