Ξύπνησε νωρίς ο πρωινός τραγουδιστής
με μια κιθάρα και λουλούδια στα μαλλιά του,
πήρε τον φαρδύ τον δρόμο που 'φερνε στη γη
και χαιρετούσε τους ανθρώπους η ματιά του.

Ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή,
για δάνεισέ μου λίγο μια φωνή,
μέσ' στις νότες, θα σου δείξω
μαύρο κι άσπρο πώς θα σμίξω
ήλιε, ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή.

Πέρασε αργά από δυο σπίτια αρχοντικά
κι είδε τ' αδέλφια να μαλλώνουν για χρυσάφι
κι έφτασε μετά στη μπαλωμένη γειτονιά
κι είδε χαμίνια να βουτάνε μέσ' στη λάσπη.

Ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή,
για δάνεισέ μου λίγο μια φωνή,
μέσ' στις νότες, θα σου δείξω
μαύρο κι άσπρο πώς θα σμίξω
ήλιε, ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή.

Έψαξε να βρει δροσιά για να ξεκουραστεί
κι ύστερα σκέφτηκε τον κόσμο που κοιτούσε
μα μια μηχανή πέρασε 'μπρός του με ορμή,
χάνει τη λάμψη και ξεχνά τι τραγουδούσε.

Ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή,
για δάνεισέ μου λίγο μια φωνή,
μέσ' στις νότες, θα σου δείξω
μαύρο κι άσπρο πώς θα σμίξω
ήλιε, ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή,
μέσ' στις νότες, θα σου δείξω
μαύρο κι άσπρο πώς θα σμίξω
ήλιε, ήλιε, πρωινέ τραγουδιστή.