Τρέχει ο φτωχός μέσ' στου τρελού την αγκαλιά,
εκεί πιστεύει πως την τύχη του θα μάθει,
βλέπει κι ο τρελός στου φίλου την καλή καρδιά
όνειρα χίλια που πεθαίνουν μέσ' στην στάχτη.

Σίδερα στο χώμα, στο νερό,
στον κόσμο φέρνουν θόρυβο, καπνό,
στην ψυχή σου φτερουγίζουν
κάτι αγάπες που δακρύζουν,
"κλαίνε το φως" λέει με πόνο ο τρελός.

Τρέχει ο φτωχός μέσ' στου τρελού την αγκαλιά,
εκεί πιστεύει πως την θλίψη του θα χάσει,
δίνει κι ο τρελός στον φίλο, δώρο μια ελιά,
είναι τρελός, τον κόσμο θέλει να μονοιάσει.

Σίδερα στο χώμα, στο νερό,
στον κόσμο φέρνουν θόρυβο, καπνό,
στην ψυχή σου φτερουγίζουν
κάτι αγάπες που δακρύζουν,
"κλαίνε το φως" λέει με πόνο ο τρελός.

Τρέχει ο φτωχός μέσ' στου τρελού την αγκαλιά,
μαζί περπάτησαν και χάθηκαν στο πλήθος,
σμίξαν δύο φωνές, λίγο φτωχές, λίγο τρελές,
μαζί τραγούδησαν μ' αγέρωχο ύφος.

Σίδερα στο χώμα, στο νερό,
στον κόσμο φέρνουν θόρυβο, καπνό,
στην ψυχή σου φτερουγίζουν
κάτι αγάπες που δακρύζουν,
"κλαίνε το φως" λέει με πόνο ο τρελός.