Φίλε ή εχθρέ της γης,
μη νομίσεις κάποια μέρα πως ερείπια θα δεις
κι αν, Θεούς λευκοί και μαύροι αναζητάμε
κι αν στη γη την συμφορά μας τραγουδάμε
κι αν τρελοί μπροστά στον ήλιο κοροϊδεύουν
κι αν φωτιές πολλές τα μάτια μας παιδεύουν
κι αν της νύχτας τα σκοτάδια φωτιστήκαν
κι αν οι άνθρωποι μονάχοι τους δεθήκαν
κι αν οι μάγοι δεν μπορούν να μας αλλάξουν
κι αν στους κήπους τα λουλούδια μας νυστάξουν.

Θα 'ρθουν μέρες που τ' αστέρια θα μιλούν,
που τα χέρια θα χαϊδεύουν ό,τι δουν,
θα 'ρθουν μέρες που τα μάτια θα κοιτούν
τα πουλιά που τα κλουβιά τους θ' αγαπούν.

Αύριο τα λουλούδια θ' ανθούνε ξέγνοιαστα. ( χ8 )