1
Θαρρείς δεν ξεχωρίζω το άτοπο,
το αδιέξοδο του δρόμου μας;
Θαρρείς δεν ξέρω πως δε γίνεται
εγώ να σε ποθώ;

Χάρισέ μου μονάχα μιαν ελπίδα,
ένα αποκούμπι για να στηριχτώ,
ένα σινιάλο ν’ αγναντεύω...

2
Σπάζεις τη σιωπή σου...
Δεν ακούς τον αντίλαλό της
στο απέναντι γήπεδο,
ούτε στον αντικρινό βράχο...
Στην οθόνη του pc μου
σκάει ο ήχος της και ξεκουφαίνει!