Στον καιρό σου
πάνω από τις αράχνες
πλατύ
σαν ομπρέλα
έκλεινε το λυκόφως
και το γκάζι τρεμόπαιζε νυσταγμένο.
Πέρασες από την Κομμούνα
ξανθό παιδί,
κι η ποίησή σου έδωσε
αναλαμπές
που ακόμη ανεβαίνουν τιμωρώντας
τους τοίχους
των τουφεκισμών.