"Τα χρώματα αντανακλούν συναισθήματα ψυχικούς συμβολισμούς και σιωπηρούς υπαινιγμούς..."
Το λευκό του γιασεμιού
πολύ μου πρέπει!
Δε θαρρείς;
σαν τις κυκλικές κινήσεις των χεριών σου σε γλουτούς αλαβάστρινους
Και το γαλάζο τ’ ουρανού!
σαν τις ανήσυχες μέρες της αφής σου σε χείλη δαγκωμένα
Το μαύρο στο σκοτάδι,
τα μαύρα σατέν σεντόνια που ξαπόσταινες την ανάσα σου θυμάσαι;
και το κόκκινο στο χαμόγελο
σαν φλούδα από ρόδο,
πόσα σπόρια κόκκινα έρωτα ν'αντέξει ακόμη η λαχτάρα μου!
Της μοναξιάς όμως το χρώμα
δε μου ταιριάζει.
Μόνο,
κενό,
σαν απουσία,
σαν θλίψη,
σαν άπνοια.

Μια φορά να σ’ ανάσαινα ακόμη...
Κορμί ν’ ανάσαινα και σάρκα...