Κι ευτυχώς η ποίηση
σε λίγους μόνο στίχους διασώζει
ολάκερη την θεϊκή ευσπλαχνία...

Στάλαξε λίγη νυχτιά
στην παλάμη μου
να ελευθερώνω
κάθε που θέλω να κλάψω...

Μη με δουν και
με χρεώσουν μ’ αδυναμία!