Φτηνό κομπολόγι οι μέρες του
παντόφλες τηλεόραση σαλόνι

το Μεσημέρι βγαίνοντας για το ψωμί οι φοιτητές
Αέρας Άνοιξης Τον πήραν Τον έφεραν
μπροστά στον τοίχο με τα αυτόματα

δεν άκουσε ήξερε το παράγγελμα.

Είναι όμορφα να νιώθεις τα φτερά να ανοίγουνε
Τη μέρα σου να απλώνει Να επιστρέφουνε τα χρόνια σου
Να διορθώνεις τα κουρέλια σου να Είσαι
Παρών τις ώρες που οι νεράιδες μοιράζουν τα ραβδιά τους.

Είναι όμορφα

να περπατάς αντίθετα στον ίσκιο σου
στο πλάγιο μάτι του περιπτερά που αναφέρει την εφημερίδα σου
αντίθετα στον θυρωρό της γκαρσονιέρας άλφα- δύο
στον ξένο πράκτορα που ντύθηκε συνοδοιπόρος
στο όργανο της τάξης που υπογράφει για το φρόνημα
στη μυστική γραμμή επάνω στην ταυτότητα για να σε ξέρουν.

Είναι όμορφα να σε σηκώνει Αέρας από την κάθε μέρα σου

να στέκεσαι ασήμαντος αντίθετα στο σύστημα
να αποδεικνύεις πως τώρα αυτοί απέναντι σκοτώνουνε στην τύχη

στην τύχη επειδή ψυχορραγούν.