Φτάνω σε αυλακιές και σε νερό

Τόσο διαυγές όσο και η μοναξιά

Που σκορπίζεται μες απ’ τα δάχτυλά μου.

Άδεια κατώφλια πηγαίνουν από χλόη σε χλόη~

Κούφωμα και περβάζι ξεμανταλώθηκαν μόνα τους.

Απ’ τους ανθρώπους ο αέρας θυμάται μόνο

Μερικές παράξενες συλλαβές.

Τις προβάρει θρηνητικά:

Μαύρη πέτρα, μαύρη πέτρα.