Ένας γαλάζιος ουρανός βγαλμένος από την Ορέστεια

Ορθώνεται σαν αψίδα από πάνω μας . Ω πατέρα, είσαι από μόνος σου

Ρωμαλέος και ιστορικός σαν Ρωμαική Αρένα.

Στρώνω για το γεύμα μου πάνω σ’ ένα λόφο με μαύρα κυππαρίσια.

Τα διαμπερή σου κόκκαλα και ακάνθινα μαλλιά είναι σκορπισμένα