Κι όμως...
Θα έπρεπε να το ξέρεις
πως οι λέξεις αναπνέουν...
Είναι υπάρξεις ζωντανές...
Κυλάει αίμα σε κάθε γράμμα...
σε κάθε ήχο τους...
Είναι εσύ...
είναι εγώ...
είναι το παρελθόν..το παρόν..το μέλλον...
είναι η σάρκα κάθε σκέψης...
κάθε αισθήματος...
τις κόβεις και αιμορραγούν...
κι αφήνουν ίχνη
ανεξίτηλα στο χρόνο...