Και μη μου πεις ξανά κολύμπι πως δεν ξέρεις
στη θάλασσα των ξεβρασμένων αναμνήσεων
πως θα πνιγείς
χωρίς μια νοσταλγία παροντική
να επιπλέει για να γραπωθείς
κίνητρο να σου δώσει για τη σωτηρία.

Γεννήθηκες να κολυμπάς
Εννιά μήνες μες στον αμνιακό σάκο της μάνας
άλλο δεν έκανες από το να επιπλέεις
σε μιαν ατμόσφαιρα περιρρέουσα
με τα αινίγματα όλα άλυτα εξ’ αρχής
όμως εσύ ξέγνοιαστα κολυμπούσες
Ροβινσώνας Κρούσος πριν βρεθείς στη γη των λωτοφάγων
όπου λησμόνησες την υδρόβια φύση σου.