Τώρα είμαι μια λίμνη. Μια γυναίκα σκύβει από πάνω μου,

Ψάχνοντας στις εκτάσεις μου για το ποια είναι στ'αλήθεια.

Έπειτα γυρνά σ'αυτούς τους ψεύτες,

Τα κεριά ή το φεγγάρι.

Βλέπω την ράχη της και την καθρεφτίζω πιστά.

Με ανταμείβει με δάκρυα

Κι ένα αγωνιώδες σφίξιμο των χεριών.