Βαραίνει στο λαιμό η ευσέβεια
σε καιρούς ασεβείς.
Σαν χθες θαρρώ πως ήτανε που γεννηθήκαμε
ευλαβικά μας μύρωσαν στο μέτωπο οι μοίρες
ενώ τα κλάματα προεξοφλούσαν βάφτισμα
σε κολυμπήθρα πιστωμένων ενοχών.
"Απετάξω τω Σατανά;"
"Απεταξάμην".
Κύριε φανού ίλεως αν λησμόνησα
την παραπάνω διαβεβαίωση.
Ήταν τα χείλη του αναδόχου που την ξεστόμισαν
θαρρετά και για λογαριασμό μου,
όταν εγώ αδυνατούσα ν’ αρθρώσω
ελάχιστη μετάνοια.