Η μουσική αυτή βαθαίνει
τη μυστική μας νύχτα.
Οι ειδήσεις λένε
κάπου μακριά γίνεται πόλεμος
ένας πλανήτης συστέλλεται
εκρήξεις σωματιδίων
τ’ αστέρια δε ζούνε πια, το φως τους
ζει ακόμα, αλλά κι αυτό θα πεθάνει.

Είπες: «Πώς περνάς τα βράδια σου;»
και είπα: «Τα συνηθισμένα».
Σε ακολούθησα στο μοτέλ
με τα χρωματιστά φωτάκια
που αναβόσβηναν, σα να μετρούσαν
τα δευτερόλεπτα
των ζωντανών στιγμών.

Παράξενα ηχούν όλα που
υπάρχουν
σα να `χουν έρθει από μια χώρα
άγνωστη,
που δεν την ξέρουνε, ή που την έχουν πια
ξεχάσει.