Ύστερα μίλησε για κάποιο κλειδί.
«Πόσο ασύλληπτο είναι να ζεις» είπε.
Κάπου σ’ ένα γειτονικό δωμάτιο μια ωραία γυναίκα ξοδευόταν μες στον καθρέφτη.
Τέλος διηγήθηκε για μια παραλία, ένα αίνιγμα κι ένα άρρωστο αποκοιμισμένο παιδί.
«Κι ύστερα τι έγινε;» ρώτησα.

Δεν πρόσεξα πως είχαν περάσει κιόλας τριάντα χρόνια.